Πτώση στα έσοδα του box office μετά το κλείσιμο του Megaupload

Το βασικό και απόλυτα λογικοφανές επιχείρημα των κινηματογραφικών στούντιο κατά της πειρατείας είναι ότι πλήττει τα συμφέροντα τους, καθώς προκαλεί μειωμένες πωλήσεις του προϊόντος τους. Θα περίμενε, λοιπόν, κανείς πως το κλείσιμο του Megaupload, που στην εποχή του ήταν μια από τις μεγαλύτερες (αν όχι η μεγαλύτερη) υπηρεσίες διακίνησης πειρατικού υλικού, έστω κι αν δεν έλυνε το πρόβλημα, θα είχε ωστόσο ευεργετικές συνέπειες στα έσοδά τους.

Παρόλα αυτά, έρευνα που πραγματοποιήθηκε από την Σχολή Διοίκησης του Μονάχου και την Σχολή Επιχειρήσεων της Κοπεγχάγης για τον Οκτώβριο του 2012, δείχνει ότι όχι μόνο το κλείσιμο του Megaupload δεν βοήθησε το box office να ανεβάσει τα έσοδά του, αλλά αντίθετα, στο σύνολό τους αυτά εμφάνισαν μικρή πτώση.

Για την ακρίβεια, η έρευνα συνέκρινε τα έσοδα του box office πριν και μετά το κλείσιμο του Megaupload, αναλύοντας εβδομαδιαία δεδομένα από 1344 ταινίες σε 49 χώρες, για μια περίοδο 5 ετών. Η ουσία των συμπερασμάτων τους συνοψίζεται στο ότι το κλείσιμο της υπηρεσίας είχε αρνητική, αν και σε κάποιες περιπτώσεις ανεπαίσθητη, επίδραση στα έσοδα του box office.

Ίσως το πιο ενδιαφέρον, όμως, είναι ότι δεν επηρεάστηκαν εξίσου όλες οι ταινίες. Οι ταινίες υψηλού προϋπολογισμού, που προβλήθηκαν σε πάνω από 500 αίθουσες, είδαν τα έσοδά τους να αυξάνονται μετά το κλείσιμο του Megaupload. Αντίθετα, η πτώση παρατηρήθηκε περισσότερο στις ταινίες χαμηλότερου προϋπολογισμού, που δεν μπορούσαν να έχουν την διαφήμιση ενός blockbuster.

Οι ερευνητές αποδίδουν το φαινόμενο αυτό στο γεγονός ότι η διακίνηση ταινιών μέσω διαδικτύου δρα ως ένας μηχανισμός διάδοσης της πληροφορίας σχετικά με ένα αγαθό, από τους καταναλωτές με μηδενική ή χαμηλή πρόθεση να πληρώσουν προς αυτούς που είναι πρόθυμοι να κάνουν την αγορά. Σε πιο απλά Ελληνικά, σύμφωνα με την υπόθεσή τους, η πειρατεία βοηθά τις αξιόλογες μικρές παραγωγές να προβληθούν από στόμα σε στόμα σε ένα ευρύτερο κοινό και, ουσιαστικά, τις διαφημίζει (κάτι που οι πιο ακριβές παραγωγές δεν το έχουν ιδιαίτερη ανάγκη).

Φυσικά, πρόκειται απλώς για μία έρευνα η οποία δεν είναι σε καμία περίπτωση αρκετή για την εξαγωγή ουσιαστικών συμπερασμάτων. Παρόλα αυτά, τα ευρήματά της συμφωνούν με αυτό που πολλοί πίστευαν έτσι κι αλλιώς, χωρίς όμως να έχουν στοιχεία για να το στηρίξουν: πως η πειρατεία όχι μόνο δεν ζημιώνει την βιομηχανία του θεάματος, αλλά μάλλον λειτουργεί ως ένα απρόσμενο είδος διαφήμισης για το προϊόν της.

Πηγή: The Next Web

Το παραπάνω άρθρο είναι αρκετά παλιό, αφού δημοσιεύτηκε στις 25 Νοεμβρίου 2012. Εάν κάποια από τις πληροφορίες που αναφέρονται σε αυτό δεν ισχύει πια, ενημερώστε με μέσω της φόρμας επικοινωνίας για να το τροποποιήσω.

Συντάκτης άρθρου: Γιώργος Σαρηγιαννίδης

Ο Γιώργος Σαρηγιαννίδης είναι απόφοιτος του τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος από το ίδιο τμήμα. Αυτή τη στιγμή εργάζεται ως freelancer σύμβουλος σε έργα διαδικτύου και intranets, με κύρια αντικείμενα την Αρχιτεκτονική της Πληροφορίας, την κατασκευή ιστοσελίδων και την διαχείριση περιεχομένου. Έχει ειδικευτεί στη μελέτη και τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό portals, intranets και δικτυακών εφαρμογών, ενώ στο παρελθόν έχει ασχοληθεί και με τη δημοσιογραφία.