Έχοντας συμπληρώσει δυο χρόνια «κλειστών» δοκιμών και με χρηματοδοτήσεις εκατομμυρίων δολαρίων από διασημότητες των χώρων τόσο της τέχνης όσο και της τεχνολογίας, το Art.sy άνοιξε τις πύλες του στο ευρύ κοινό φιλοδοξώντας να γίνει για τις εικαστικές τέχνες ότι το Pandora για τη μουσική και το Netflix για τον κινηματογράφο: μια πηγή όπου μπορεί κανείς να ανακαλύψει νέα έργα που είναι πιθανό να του αρέσουν.
Ήδη, μάλιστα, το Art.sy συνεργάζεται με 275 γκαλερί και 50 μουσεία και ιδρύματα, έχοντας ψηφιοποιήσει μέχρι στιγμής γύρω στις 20.000 εικόνες από περισσότερους από 3.000 καλλιτέχνες, σε μια βάση που αποκαλείται Art Genome Project.
Με δεδομένη την ιδιαίτερη φύση της καλλιτεχνικής δημιουργίας, το εγχείρημα έχει να αντιμετωπίσει αρκετές προκλήσεις προκειμένου να δίνει στους επισκέπτες του επιτυχημένες προτάσεις. Για το λόγο αυτό έπρεπε να βρεθεί τρόπος ώστε οι υπολογιστές να «διδαχτούν» την ανθρώπινη κρίση των εμπειρογνωμόνων, μια διαδικασία που, σύμφωνα με τους δημιουργούς του Art.sy, ξεκινά με τη δημιουργία ετικετών – ή «γονιδίων», όπως οι ίδιοι προτιμούν να τα αποκαλούν.
Κάποιες από τις ετικέτες αυτές (που έχουν ήδη φτάσει τις 800, με καινούριες να προστίθενται καθημερινά) μπορεί να αντιστοιχούν σε πολύ συγκεκριμένα, αντικειμενικά ποιοτικά χαρακτηριστικά όπως η ιστορική περίοδος και η περιοχή του έργου, το αν είναι μεταφορικό ή αφηρημένο ή αν ανήκει σε συγκεκριμένη, καθιερωμένη κατηγορία όπως ο κυβισμός, τα Φλαμανδικά πορτραίτα ή η φωτογραφία.
Άλλες ετικέτες, αντίθετα, είναι εντελώς υποκειμενικές – συχνά μάλιστα και κάπως ασυνήθιστες. Για παράδειγμα, στην σύγχρονη τέχνη οι επιμελητές του Art.sy μπορεί να προσθέσουν σε ένα έργο όρους όπως «παγκοσμιοποίηση» ή «πολιτισμική κριτική» για να περιγράψουν το ιδεολογικό πλαίσιο του έργου.
Έτσι, ένας Πικάσο μπορεί να πάρει τις ετικέτες «Κυβισμός», «Αφηρημένη ζωγραφική», «Ισπανία», «Γαλλία» και «αγάπη», ενώ ένας Τζάκσον Πόλοκ συνήθως παίρνει τα «αφηρημένη τέχνη», «Σχολή της Νέας Υόρκης», «επανάληψη», «splattered/dripped» (σ.σ.: η τεχνική ντρίπινγκ είναι αυτή κατά την οποία ο ζωγράφος τοποθετούσε στο έδαφος τον καμβά και έσταζε με χαοτικό τρόπο τη μπογιά πάνω του) και «process-oriented» (που θα μπορούσαμε ίσως να το μεταφράσουμε σε «διαδικασιοκεντρικό»).
Όπως είναι φυσικό, κάποια από τα παραπάνω κριτήρια εμφανίζονται σε άλλους καλλιτέχνες της ίδιας εποχής, αλλά επίσης και σε δημιουργούς που προέρχονται από διαφορετικές εποχές και τεχνοτροπίες.
Αν και η διαδικασία του χαρακτηρισμού των έργων γίνεται σε κάποια σημεία με αυτοματοποιημένο τρόπο, στην ουσία της, ωστόσο, παραμένει εργασία που γίνεται από ανθρώπους και βασίζεται στην ανθρώπινη κρίση.
Αξίζει να σημειωθεί πως και το Pandora λειτουργεί με παρόμοιο τρόπο, διαθέτοντας μουσικολόγους που αποδομούν κάθε νότα και εισάγουν την ανάλυσή τους σε έναν αλγόριθμο που ονομάζεται Music Genome Project και αναλαμβάνει να προτείνει στους χρήστες τραγούδια που μπορεί να τους αρέσουν. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι ο Joe Kennedy, υψηλόβαθμο στέλεχος του Pandora, υπήρξε σύμβουλος στο Art.sy.
Βασικός στόχος του Art.sy, όμως, είναι να δημιουργήσει συνδέσεις μεταξύ έργων που φαινομενικά προέρχονται από εντελώς διαφορετικούς κόσμους. Βέβαια, ο όγκος του περιεχομένου του είναι ακόμη αρκετά περιορισμένος, αφού αρκεί να σκεφτούμε ότι αυτή τη στιγμή το άλλο μεγάλο αποθετήριο εικόνων έργων τέχνης, το Google Art Project, έχει το διπλάσιο μέγεθος.
Οι ίδιοι πάντως οι δημιουργοί του Art.sy θεωρούν πως καθώς η κατανόηση της τέχνης είναι κάτι που συνεχώς εξελίσσεται, δεν είναι δυνατό έτσι κι αλλιώς να αποτελέσει το εγχείρημά τους τον «ένα και μοναδικό» οδηγό. Το Art.sy δεν πρόκειται να αντικαταστήσει τα μουσεία, τις γκαλερί τέχνης και τα βιβλία αλλά, αντίθετα, φιλοδοξεί να βοηθήσει το κοινό – και ειδικά τους νεοφώτιστους στον χώρο της τέχνης – να διευρύνουν τους ορίζοντες του καλλιτεχνικού τους γούστου.
Πηγή: New York Times
Το παραπάνω άρθρο είναι αρκετά παλιό, αφού δημοσιεύτηκε στις 9 Οκτωβρίου 2012. Εάν κάποια από τις πληροφορίες που
αναφέρονται σε αυτό δεν ισχύει πια, ενημερώστε με μέσω της
φόρμας επικοινωνίας
για να το τροποποιήσω.
Συντάκτης άρθρου: Γιώργος Σαρηγιαννίδης
Ο Γιώργος Σαρηγιαννίδης είναι απόφοιτος του τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος από το ίδιο τμήμα. Αυτή τη στιγμή εργάζεται ως freelancer σύμβουλος σε έργα διαδικτύου και intranets, με κύρια αντικείμενα την Αρχιτεκτονική της Πληροφορίας, την κατασκευή ιστοσελίδων και την διαχείριση περιεχομένου. Έχει ειδικευτεί στη μελέτη και τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό portals, intranets και δικτυακών εφαρμογών, ενώ στο παρελθόν έχει ασχοληθεί και με τη δημοσιογραφία.
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ FREEWEIRD